Anlamadım Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Dipsiz karanlık ruhumda deprem sarsılışı
Her artçıda biraz daha
Biraz daha bana varışım

Yok artık şebnem rengi gülüşler
Yok artık sınırsız gök mavilere seslenişler

Dolunay süzmesinde göz kırparken yanılgılar
Tokat gibi çarpar yüze gül gülüşlü sancılar

Güller yaprak döküyor yeni baharda
Fırtına, bora eser ki eser delibaşımda
Sahte bahar kundağında sarılmış
Cehennem kokulu acılar...

Bir son yazılır hayat sayfasına
Geleceğe taşınacak besbelli
Yatağına sığmaz nehir gibi
Yaranın fışkıran kanamasıyla

Kaçıncı ölüm bu
Hakkın verdiği bir yanda
Vermediği bir yanda
Gül kokulu düşler dikenli çorak topraklarda
Gönül rahmete aç, susuz bitap
Kaç karanlık ertesi gün doğar

Yeminler ardında saklı gerçekler
Hangi zaman sonrası yalanı silerler
İlk ölüm değil bu
Çok kere gittim bu yoldan
Her gidişte bir parçamı verdim kurban
Her dönüş
Eksiğimle yaşama sarılmaktı
Tamamlamaktı
Var kılmaktı doğan yeni gün hatırına
Yine yeniden zift karasına
Karlar yağdırıp ağartmaktı
Üşüse de ellerim
Buz tutsa da yüreğim
Saflığında beyazlığı
Soğuğunda tüm menfilerin canına kıymaktı
Olmadı yapamadım

Şafak bilmez gecelerce volta atan ölümü
Musallaya yatırayım dedim yatıramadım

Ben mi yanlıştım yanıldım
Hayat mı doğruydu ayak uyduramadım
Yaşamak nedir anlamadım…

30.04.2009