En olmadık zamanlarda küt diye düşüyorsun
yüreğimdeki en ücra köşelere
sonra çığlık çığlığa konuşan insanların sesleri
kesiliyor bir anda
yutuyorum bütün çığlıkları
konuşmak istesem
sesizlik
yaşamak istesem
sensizlik her yanım
takılıyor gözlerim
yeni açmış bir güle
gülümsüyor kendi içinde
ben ise ağlıyorum
içimden
bitti diyorum kendi kendime
kandıramıyorum kendimi
bitmiyor..
bitmek’mi ? istemiyorsun
benden gitmekmi
anlamadım ….
Kayıt Tarihi : 31.5.2014 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!