Karışıyla yüreğini öçttü;
Üstündeyken ısıttı; soğuğu.
Yabancıya el veren!
Yudumuyla örttü; tütünüyle
Sakın geriye duman!
Aldırış etmez; yine de.
Yukarıdan dinlenen
Köşe bucak tarafı...
Sorusundan umduğu
Ne zamana kalır?
İşin içinden ayrılan
Sabaha anlar;
Durdurak bilmeyen uyudur!
Kayıt Tarihi : 10.12.2012 03:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!