Anladımki Şiiri - Cemal Noyan Alkaya

Ben de bilirim bir yaradan var
Ama sabahlara dek kafa sallayıp ağlayamam
Varsa bir cezası çekeriz zamanı gelince
Ama şu üç günlük ömrümde gezemem deli divane
Anladım ki yerim yok sofular tekkesinde

Ben de içerim birbirini izleyen günlerin bazı gecelerinde
Ama şarapla yatıp şarapla kalkamam
Keyfe alışıp onu da sıradanlaştıramam
Anladım ki yerim yok sarhoşlar meyhanesinde

Ben de oynarım okey iskambil hem de sabaha dek güneşi beklercesine
Fakat sermayeyi yalana yatıramam
Dozunu kaçırırsam ne yer, ne içerim sonra
Almadım ki yerim yok vazgeçmişler kumarhanesinde

Yeri gelince ben de yalan söylerim
Böyle bir yaşam felsefesi zaten boş,hayatı roman dünyada
Anladım ki yerim yok ömrü hikaye adamların arasında

Ben de ciğerlerimi dumanla besleyenlerdenim
Çok sıkışırsam baca dumanıyla bile idare ederim
Uğraşamam öyle üçlüymüş beşliymiş
Gider bakkaldan seçer alırım onca çeşit arasından
Anladım ki yerim yok ağızdan ağza yeşilin döndüğü
Bir bardak suyun deniz göründüğü
Ruhun karanlığa gömüldüğü alem dergahlarında

Ben de kavga ederim, çok gördüm bu yoldan zararlı çıkanı
Çok kanıma dokunmazsa güler geçerim
Anladım ki yerim yok serseri diye damga yemiş tayfaların arasında