İyilik düşünürsün, engel koymak isterler,
Anlatır izah edersin, tenkit etmek isterler,
Rest çekmek te istemem, kalbim ayakaltında,
İki çift lâf ederim, üzülürüm kırdığıma…
Samimiyet yok oldu, içimize çekildik,
Derdimizle gizlendik, yüzümüzü çevirdik,
Sahura mı kalktık ta, susmaya niyet ettik?
İftardan da öteye, ne güldük, ne dertleştik.
Artık herkes susuyor, konuşmak ta istemiyor,
Susmak olgunluk olmuş, bir de töreleşiyor,
Anladım susulacak ve konuşulmayacak,
Dertler içe atılacak, belki de açılmayacak…
(1995)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 17.9.2011 16:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/17/anladim-susulacak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!