Anladım ki! Şiiri - Emel Cengiz

Tekdüzelikler, bencillikler, gün gelir bıktırır
İsterse yavaşça çıldırtır..
Özlem duyarsın sıcacık gülüşlere
Gönül koymak istersin olmaz sevgilere..

Bir sonbahar üzgüsüdür başındaki
Anlamaz, anlamak istemez yanındaki
Evrende bir tek o var sanki..
Sessiz çığlıklarla isyan başlatılmaz ki..

Şarkıları içten söylersin, duygulanıp
Yalnızlar rıhtımında sersefil dolanıp,
Bir aymazlar kahvesine zoraki sığınıp
Çaresizliğine şekil verdirir, beynindeki kalıp..

Yargıdan uzak, doyasıya yaşamak istersin..
Biraz ilgi, biraz sevgi beklersin..
Sunamazlar aç olduğun ilkleri..
Anladım ki.. sevgi sevgisizliğin dalında gül dikeni..