Anladım ki,
senmişsin yaşama kaynağım.
Sevinçlerim ,gülüşüm senmişsin.
Senin içinmiş meğer,
dokunduğum tüm satırlar.
Dilimden düşen, tüm heceler senmişsin.
Sevdiğim senmişsin.
Senin olmadığın bu şehre,
yağmurlar yağıyor şimdi.
Her yağan yağmurda,
sensizliğe ağlıyorum.
Acılarla geçen her gün,
bir yaprağını koparıyorum,
Takvimlerden.
Gidişinle,
Yalnızlığa mahkum olmuş...
Yalnızlığa esir olmuşum.
Bir gün olsun gülmedi yüzüm.
Anılarla ağlıyorum artık.
Ağır yaralar bağlıyor kanayan yaram.
Erimekteyim soğuk kış gecelerinde.
Birde gel ,birde sen gör halimi.
Oturur ağlarsın yanıbaşımda
Ruhuma acıların en büyüğünü yaşatan,
Bağrımdaki ateşin eseri ,
senmişsin sevdiğim
senmişsin...
Çırpınışlarım fayda etmiyor.
Susmalarım ise intihar oluyor bana.
Sevgine aç, sevgine susuz kala kalmışım.
Yüreğimin karanlığına,
suretinin gölgesi düşmüş.
Ne tarafa baksam bir sen,
nereye dokunsam bir sen varsın.
Karanlıklar ortasında
yapayalnız kalmışım.
Sensiz ve çaresizim şimdi.
...
Kayıt Tarihi : 6.2.2019 10:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!