Duygularım, aklımın önüne geçtiği günden beri,
kilit vurdum gönlüme,
Han değil bu gönlüm açılmaz öyle her selam verene.
Anladım ki yalnız sendedir yüreğimin anahtarı,
ört kapıları üstüme üstüme,
Anladım ki yalnız sendedir dermanım,
korkma vur sırtıma amansız kederleri.
Gemileri yaktığım günden beri attım kendimi denizlere,
İşte o an anladım ki büyük değil denizler,
gönlümü taşıracak kadar yüreğine.
Sonsuz değilmiş gökyüzü,
ulaşamaz martılar gözlerinin değdiği hiçbir yere,
Seni gördüğüm günden beri,
aşk kıvamında yedi renk açar hüzün çiçekleri.
Sen lal olan dilinle yüreğimdeki çığlığa,
aşk dediğin günden beri
Ben kalemini arayan cümleler kadar kırılgan ve sahipsiz
Ben, damarlarımda koşan deli taylar kadar dizginsiz
Ben gözlerine düştüğüm günden beri
silinmez bu alınyazısı çıkmaz geri…
MEKSEN KILINÇ
19/01/2013
Kayıt Tarihi : 19.1.2013 11:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!