Anladım ki Şiiri - Metin Egeli

ANLADIM Kİ

İlk sesini sevdim senin,
Kimi zaman buğulu,
Arada bir yaz bulutu var gibi.
Bazı Sevgili, bazı dost renginde
Ama hep aşk tadında,
Anladım ki hayat sesinle anlamlı…

Bakışlarını sevdim çoğu zaman
Küçük bir çocuk saflığında,
Su damlası gibi,
Damlacığın yüreğinden bakar gibi.
Aşka davet gibi,
Dingin ve suskun,
Gel, ruhumda dinlen dercesine.
Gözlerinde kaybolmayı sevdim,
Çocukça bakışlarını,
Gözbebeklerinin kahkahasını sevdim.
Anladım ki hayat Gözlerinde…

Gülüşlerini sevdim hep,
Bir tebessümün var,
Var ki beni benden alan
Sana katan
Her anımı sende kılan…
Gülüşüşlerine bezedin beni,
Olmazdı senin gülüşün olmasa
Sözlüklerde gülmek sözcüğü,
Güller açamazdı sen gülmesen…
Her gülüşünde gamzelerini,
Gamzende kaybolmayı sevdim,
Gülüşlerindi seven, sevindiren
Mutluluğu yazan, anlatan…
İçimde bir bahar coşkusu
Mutluluk sebebimi sevdim,
Anladım ki hayat gülüşlerinde…

Ellerini sevdim en çok,
Seyrettim,
Resmetmek istedim çoğu kez,
Kıskandım saçlarını okşadığında,
Dudaklarına her dokunduğunda.
Ellerimle bütünleşti bazı,
Senin ellerin olmak istedim
Ve sabahleyin dokunuşunda uyanmak.
Anladım ki ellerinde hayat.

Ben senin aklını sevdim,
Başı dik teslimiyetçiliğini,
Duruşunu,
Damla gibi bakışlarında
Benimle bütünleşmeni sevdim.
Göğsümde gözlerini kapamanı,
Benimle olmanı, kopamamanı Sevdim.
Anladım ki Sen’sin hayat
Ben, Seni sevdim.

Metin Egeli

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı Metin Egeli veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.