Anladım Ki... Şiiri - Özkan Deliacı

Anladım ki…

Kanat çırpmayı yeniden öğreniyordum,
Uçmayı belki,hep yaşadığım sanıyordum,
Dostlar bile bakarken artık ürperiyordum,
Hayat sen beni gafil mi sanıyordun?

Kandırmaca ile geçmiş bir ömür arkamda,
Sevdiklerim sevmeyi bilmiyormuş yanımda,
Yanımdayken sevmeye bir o kadar ırak kalınca,
Anladım ki kulluk yapamamışız Yaratana.

Yüreğimizde yanıp tutuşan kor alevi,
Zahiri güzellikler peşinde tüketti kendini,
Hiçbir zaman Hakkı tutmayı bilemedi,
Anladım ki kulluk yalan dünyanın tek gerçeği.

Eder bir adıma iki adımla mukabele,
Bize bizden daha yakın o kutsi secdede,
Hal böyleyken yalan vaatler peşimizde,
Anladım ki kulluk her daim olmak seninle.

Özkan DELİACI