Gölgemin sessizliğinde
Aşk ile örerken kendi zindanımın duvarlarını
Bir çocuk inanciyla inanıp,
Adını ezber eden yorgun yüreğim,
Parçalanıp dağıldı,,
Karşı karşıya dururken biz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Zaman herşeyi unutturur.
Kaleminize sağlık, sevgiyle kalınız.
çocuk ruhuyla tertemiz kalabilmek...
kirlenmeden çizilmeden ve örselenmeden...
yüreğin sessiz sitemi ve serzenişi kendine...
ustaca resmedilmiş bir içerikle...
anlatımı dili ve bütünlüğü duyguların yoğunluğunu artırıyor...
saygılarımla kutluyorum...
gölgeler gece oldumu hep saklanır...
vurucu bir finalle bitmiş nefis bir şiirdi...
Bu şiir ile ilgili 112 tane yorum bulunmakta