Sırtımda pek çetin öğretilerle
Yazılmış ve çizilmiş, bazansa hissedilmiş
Doktrinler yüklü sırtımla işte
Bir G kapısından giren gençlik saklıyken
Ruhumun fesleğen köklerinde
Anımsanmaz mı yalım bir yürekle yürünen
Söndüren en serin bulutları göklerde
Pamuk ipliği yüreklere komşu bir sıratı müstakim
Anladım işte
Bir yük daha sırtladım çıplak
Yalçın tepelerdeyim hem uçurumsuz
Yamaçlarında salıncaklı saçlarımla
Serinliyorum yemyeşil gölgelerimde
Fakat gözlerin benliğe vurduğunu
Ve ruhumun ancak sırtımda durduğunu
Akarken kanatlarımdan kan damlaları
Anladım insanın ancak insana vurulduğunu.
Kayıt Tarihi : 30.1.2024 02:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!