Anladım Gözdüm ki Şiiri - Kemal Berk

Anladım gördüm ki bir daha
Ne zormuş el gözüne bakınmak
Eller tıka basa tıkınırken
Uzaklardan yutkunmak
Hayat zor geçer aç olan insana
Dayan dayanabilirsen sende şu hayata
Herkes bilir midesi aç olanı
Bir kaç lokma yerse rahatlatır insanı
Ama!!!!
Açlar o kadar çoğalmış ki her yanda
Tok olana rastlamak mümkün değil
Ya nefislere ne demeli?
Doymuyor ki insanların gözleri
Makam mevki için yürek yakan sözleri
Eğilir öper hemen ayakları
Sözde alimle, cahil cem eyledi
Yapıyorlar her gün bin bir türlü hileyi
Bozuk yüreklere düşünce şehvet vesvesesi
Kadınlar kızlar yürüyemez bir başa kendisi
Gözleri radar gibi olur hayasız heriflerin
Konuşurken dinlesen onları
Ahlak diye tuttururlar sözleri
Oysa!!
Ahlak sürünür mecal sizdir yerlerde
Her gelen kullanır, işi biten vurur tepesine
Gömer toprağın derinliğine
Külözü'nün yanar yüreği
Ne diyeyim aç olup, kendini bilmezlere
Özü ayrı, sözü ayrı utanmaz heriflere
Kemal'eren/ Kemal B