İlk önce bakışlarınla tanıştım
Gözlerindeki parıltıya alıştım
Ve yalnızlığımı yenmeye çalıştım
Çalıştım ama aramıza koyduğun mesafelere takıldım
Senin buhranlı gecelerime ışık saçmanı ben mi istedim
İkide bir karşıma çıkmanı, elimi tutmanı ben mi söyledim
Yoksa gönlümün her an seni anmasını ben mi arzuladım
Ben yalnız bir kuru ümide, bir sıcak sevgiye sarılmayı diledim
Bir hasret ki, günden güne vücudumu sarıyor
Sanki kör testereyle kalbim parçalanıyor
Umudunu yitirmiş ellerim tutunacak dal arıyor
İdrak içinde bedenim hakka yöneliyor.
Sende bir yıldız gibi kaymışsın ne çıkar
Sevginin kaynağı o, sevmemeye imkân mı var
Sahte sevgilere kanarak kalmışım bizar
Yaradana bir gün dönmemeye çare mi var
07 Eylül 2013
Cumartesi
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 09:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!