Ne dostlara güven kalmış, nede kardeşe,
Uzaktan el sallar olmuş, tebessüm neşe,
Yaşamak, buzla yazı yazmakmış güneşe,
Boşunaymış her uğraş, anladım artık…
Neler anlatırdın bana, bak şimdi sustun,
Keseyi açmışsan bil ki, herkes dostun,
Yokluk içinde, beş para etmiyor postun,
Boşunaymış her uğraş, anladım artık…
İnsanlar iyiliklerden, nasibini almamış,
Kimlerin ne derdi var, soran olmamış,
Dostlukların artık, hiç önemi kalmamış,
Boşunaymış her uğraş, anladım artık…
Yolcu kalmamış dünyada, herkes hancı,
İçimizi yakar da, kavurur bizi bu sancı,
Gözlerde sevgi, ellerde ihsan yabancı,
Boşunaymış her uğraş, anladım artık…
Kayıt Tarihi : 27.9.2005 08:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu topraklarda değeri keşfedilememiş niceleri gibi...
ama ısrarcılığına bakılırsa şiirle meydan okuyor adeta yaşadığı çağa; ve kalemi ile günümüz insan ilişkilerinin en büyük sıkıntısı olan ''çıkarcı'' anlayışa kılıç çekiyor sanki...
ilhan keskinöz
Tebrikler Osman bey her zamanki gibi güzel ve manidardı
TÜM YORUMLAR (3)