Gözlerin neden ümit verdi bana,
Madem gelmeyecektin,
İki damla yaş akıtıp da
Hayatıma nasıl girecektin?
Ellerim ellerine değince,
Yüreğim nasıl atıyor bir görecektin,
Aldığım her nefeste ,adını sayıkladığımı
Belki de hiç bilmeyecektin.
Sonbahar yaprakları dökülürken,
Verdiğin bir mendil çıkardım cebimden,
Menekşe kokulu o mendili,
Göz yaşlarıyla ıslattığımı nerden bilecektin?
Çok bekledim o durakta belki gelirsin diye,
Her otobüs geçişinde bir kez olsun görürüm diye,
Anladım artık hiç gelmeyeceksin,
Oturup ağladım belki gönlüm avunur diye.
Atik Acar
Kayıt Tarihi : 20.1.2018 21:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atik Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/20/anladim-artik-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!