İnsan kendinden kaçar mıymış hiç
Bunu kendimden kaçtığımda anladım
Yaşarken küsülmezmiş sanıyordum hayata
Oysa küsüyor muş insan her şeye herkese
Bunu sevdiklerimden birer birer ayrılınca anladım
Kısacık dünyada mutlu olmanın yolu çok pahalıymış
Ucuz insanlara hayatımı harcatınca anladım
Düşmenin ne kadar acı verdiğini
Düşünce dost sandıklarımın tatlı tatlı gülüşünde anladım
Sevmenin sevilmenin ne kadar zor olduğunu
Seviyorum diyerek kolayca vazgeçildiğinde anladım
Tutunarak yol almanın ne kadar erişilmez olduğunu
Tuttuğum dalların kırıldığını görünce anladım
Etrafımı saran kalabalıkları, gereksiz ve boş olduğunu
Onlara ihtiyacım olduğunda yok olduklarında anladım
Anladım, anladım ama her şeyi çok geç anladım
Keşke ayaklarım yere basınca anlasaydım
Oysa ben her şeyi dizlerimin üzerine düşünce anladım
Dizlerimin üzerine düşünce anladım
Kayıt Tarihi : 21.5.2024 13:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!