Dünya zamanıyla gün saymayı öğrendim.
Ölmeseydim masallara dalmasını hatırlardım.
Sensizlik senfonisini Bin damla gözyaşı ile yazdım.
Gitmek istediğim yerler var yıllar süren yollarını gördüğüm.
Kendimi indirip otobüsleri kaçırdığım durakları öğrendim.
Aşk adına ne varsa yüreğime doldurdum.
Bir yalnızlık fırtınası içine savruldum.
Kış günü ayazındaki gibi soğuk ellerim.
Sokakta kalan kimsesiz evsiz gibi bedenim.
Bir taş parçasında yazan isim
Olduğumu anladım.
Ms
Mustafa Semiz
Kayıt Tarihi : 8.12.2019 09:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!