Anladım Şiiri - İlyas Çakır

Biliyor musun Sevgilim
Bir türlü anlatamıyorum ve kızıyorum kendime
Çünkü sen de biliyorsun, yanımda getirdim seni
Neyi geride bıraktım ki seni aldıktan sonra ?
Anılarımı bavulumda , kalemimin ucunda…
Gömleğimin sol cebinde sana dair her ne varsa…

Peki nedendir bu bendeki SEN sancısı? Diyorum
Diyorum ama işlenmiş hücrelerime bir defa
Silinir mi hiç ?
Silinmez
Silinmesin hiç
Avuçlarımdan semaya akan, bu sendeki BEN acısı

Avunmuyor, avutulabilinir mi bu serseri yüreğim
Söyle bana Ey Sensizliğim
Nedendir bu sessizliğin?

İlahi adaletin yüzüme vuran SEN yansısı mı ?
Belki de yaşanmış, sence sebepsiz yaşanmışlıkların
O acıların kahredici bir ezası mı ?

Gözüm Pınar(ım) kuruyunca anladım
Anladım sevdiğim, inan bana anladım
Demek, ben hep Sen’i ağladım
Hep Sen’i ağlamışım
Gözüm Pınar(ım)kuruyunca anladım

Hicranın o hüzün dolu resmini ,
Yalnızlığımı da :
Ölmeden bir morgun o kan donduran soğukluğunu çeken
Bir kabrin sakini gibi ,
Uyandığımda,
özleminin yüreğimden kopan sesi
Sonsuzlukta yankılanınca anladım.

Ey sevgilim
Ben seni, bizim ait olamayacağımız topraklarda
Kıtaları birleştiren vapurlarda
Sonsuzluk Pınarı ının gölgesi olan denizlerin
Maviliğine yansıyan SEN’i görünce anladım
Kısacası sevdiğim
Ben seni
(Der)saadetim SEN olunca anladım.