Bakıyor gözlerin soruyor gibi;
Bu yalan dünyada ne mi anladım.
Herkes kayıbını arıyor gibi,
Garip gözlerdeki nemi anladım.
Bilince bugünün insanı nasıl
Özlemle açılır en doğru fasıl
Her soruya cevap veriyor asıl
Sır kalmadı her dönemi anladım.
Kaynağına girdim kendi özümde,
Hakikat çerağı yandı özümde
Duygular bülbüle döndü özümde;
Bir divane gibi dem'i anladım.
Kimseye olmadı garezim, kastım
Saysam neler neler sineme bastım
Uzakta ararken candaymış dostum
Düşman dersen; öz ene'mi anladım
Aynı kitaptandır,birdir hepisi
Sizin olsun bu dünyanın tapusu
Sentezi'ye göre aşkın kapısı;
Daha başka yok önemi,anladım
Kayıt Tarihi : 26.9.2014 20:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gültekin Toga](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/26/anladim-373.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!