Anladım! Şiiri - Bülent Aydın Nigehban

Bulmak için gerçeği; ömür boyu ağladım
Sönmeyen ateş ile yüreğimi dağladım.

Birden günün birinde; bir kuytuya saklandım
Sonuç nefsin lehine; bu hayatı akladım.

Ancak garip bir duygu; içime sinmedi bu
Muhasebeler ile tuttu beni bir uyku

Tarifi kabil değil; evvel görmediğim yer
Bu yerde akıl ile vicdan birbirini yer.

Gümüşi beyaz renkte; belli belirsiz şeyler
Ellerindekilerle; sabırla beni bekler

Demek çok istiyorsun; kolay değil bu gerçek
Mazidekiler ile hesaplaşmalar gerek.

Küheylan gibi attı; kalbim çıktı yerinden
Gerdirilen yay ile ok saplandı derinden

Gözüme mil çektiler; yoluma taş döktüler
Kırık bir asa ile yolunu bul dediler.

Sendeledim ve kalktım; korkarak adım attım
Derinden bir ses ile irkildim orda kaldım.

Sahipsiz kaldım sandım; derinden nefes aldım
Korkularım nafile hikmetini anladım.

Aşkın tadını aldım; hissetmeye başladım
Gönül gözleri ile hızlanmaya başladım.

Vücudum hava oldu; ruhum buluta kondu
Bir tuhaf kanat ile hülyalar gerçek oldu.

Bilirim ki yükselmek; kalbin secdesi demek
Sadece dünya ile olmayacağı gerçek.

Anladım bunlar sebep; O’ndan bana hediye
Saf gözyaşları ile alnım düştü secdeye.