Anladım... Şiiri - Fatih Tokgöz

Anladım ki
Hayat kısa, yaşam zor
Vakit sanki bir hızlı tren
Biz sadece hangi durakta ineceğini bilmeyen
Faili meçhul yolcuyuz

Anladım ki
Hiç kimsenin kalbine müdahale edemiyoruz
Sen onu ne kadar seversen sev
Sadece sende beni severmisin diyebiliyoruz
Hatta onu bile diyemiyoruz
Sadece geriye kalan her şeyi ona bırakıp bekliyoruz.
Seni beklerken anladım…

Anladım ki
Bir insanı seviyorsun
Bağlanıyorsun ona kör kütük
O ne derse haklı, ne söylerse doğru oluyor
Seviyorsun yani onu
Adam gibi
Güveniyorsun yani, Bir ömür veriyorsun,
Ama bir dakikanı alıyor
Tüm güveninin bir anda yıkılması
Bu kadar basit yani…
Beni yıktığında anladım…

Anladım ki
Hayatta her şeyim tam diyorsun
Her şeye sahibim diyorsun
Ama gün geldiğinde anlıyoruz ki
Hayat bizden daha çok şeylere sahip
Yani nelere sahip olduğumuz değil,
Gün geldiğinde
Nelere sahip olamadığımız vuruyor bizi…
Sana sahip olamadığımda anladım…

Anladım ki
Başka iyilerin bir önemi yok bu hayatta
Senin en iyinin ne olduğu
Senin ne kadar iyi olduğun asıl gerçek
Senin için iyi birisi olamadığımda anladım…

Anladım ki
Gün gelip her şey bitti dediğinde
Aslında hiç bir şeyin bitmediğini
Yaşanacak daha çok şeyimizin olduğunu
Yaşadıkça anladım…

Anladım ki
Bazen dibe vurduğunda anlıyorsun gerçekleri
Bak düştüm işte
İlk tekmeyi yiyeceğim dediğin tutarken elinden
Canım dediklerinden geliyor ilk tekme
İşte Düştüğümde anladım…

Anladım ki
Mesafe gerçeklerden uzak
Mesafe sahtelerin yoldaşı
Gerçek dostlar arasında olmuyor mesafe
Gerçek aşklar arasında da
Dostlarımın, aşkımın gerçekliğini…
Uzaklaştığımda anladım

Anladım ki
Başınıza ne gelirse gelsin
Kalbin parçalansa da
Yüreğin pare pare olsada
Hayat benden yana değil
Yaşam bitti dediğinde bile
Dünya hala her şeye inat dönmeye devam ediyor
Durmuyor senin için,
Acın için
Herkes hayatına devam ettiğinde anladım…

Anladım ki
Sevgiyi aşkı kaybetmek çok kolay oluyor
Kaybetmek kısa sürüyor
Ama acısı, pişmanlığı
Uzun yıllar sürüyor
Seni kaybettiğimde anladım…

Fatih TOKGÖZ