Anladım Şiiri - Büşra Özdemir

Işığı kaçmış gözlerinin, tanıyamadım.
Sen maviliklerde eserken ben seni aradım.
Hüznüm kadar büyümüş düşüncelerin.
Aşkım kadar saflaşmışsın.
Gülüşlerimi sana ayırdım ben.
Benliğim senindi.
Seni aradım…
Bulamadım…
Biçimsiz duyguların düzene girmişti.
“Benim” dediklerimdin.
Anlatamadım…
Sen gidiş biletini almış aşk gibiydin.
Kaybolacaktın ansızın.
Arayacaktım, bulamayacaktım.
Aradım, bulamadım…
Acele yaşıyordun hayatta.
Bir yerlere yetişecek gibiydin.
Yaşayarak ölmek istedin.
İmkansızdı, bilemedin.
Kararsızdın biraz.
Derdin hep: “Az kaldı az.”
Sen bilerek sevmedin.
Senden sonra hep sarsıldım.
Ruhunu da alıp göçtün buralardan.
İçime sığmadın.
Bende kalamadın.
Sonunda anladım…