Bezirgan oldum.
Pazar eyledim.
Doğru bildiklerimi.
İnan, hiç çekinmeden.
Söyledim.
Gümüş ile Altını.
Ayrı ayrı tarttım.
Altının kıymetini.
Ne yazık ki
Bu gün anladım.
Cahil ile
Ettim sohbet.
Alamadım sorularıma.
Yanıt net.
Arifin kıymetini
Ne yazık ki
Şimdi anladım.
Avare gezdim.
Boşa yoruldum
Doğru söylediğim için
Yedi köyden kovuldum.
Zamanın kıymetini.
Ne yazık ki.
Ömür bitince anladım.
Kayıt Tarihi : 5.11.2007 01:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan oğlu,hayatı yaşadıkça,daha iyi anlaya biliyor. Önceleri hep doğru bildiklerini yıllar sonra yanlış ola bileceğini hayat tecrübesi ile anlaya biliyor. Örnek İnsan Anne, Baba kıymetini, Ancak, Anne yada Baba olduktan sonra daha iyi anlaya biliyor. Paranın,mal mülkün kıymetini, ancak kendi kazancı olduktan sonra anlaya biliyor. Bendendeniz de nacizane hayatın kıymetini,yıllar sonra anladım ve bu şiirimi yazdım.Saygılarımla
saygılar
Aydan Küllüce
TÜM YORUMLAR (2)