Dikkat et!
Dedi şeytan.
Kirliydi elleri, umursamadım...
Fark et!
Dedi melek.
Fazla kuşkucuydu. umursamadım...
Hisset!
Dedi içimdeki ses. Güvenemedim kendime bile.
Şimdi hepsi aynı soruyu soruyor.
Verilicek cevap yok.
Çürümüş, ağır kokan yayılmış bir duygu geriye kalan.
Ve belkide iğreniyorlar
İçimde varolan bu acıdan...
Sende iğreniyormusun geride bıraktıklarından...
Biliyormusun,
Kalbimde kanatan battıkca acıtan bir dal var.
Seninse sıkıca tutunduğun.
Hala tutunabildiğine göre,
Ne kalbin, ne de ellerin acıyor senin!
artık anladım...
Kayıt Tarihi : 1.10.2007 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!