Günesin ardindan gelecek olan karanligi cözdüm artik! ...
Ve insanlarin gözyaslarim kadar sicak olamayacaginida,
Ölümün korkaklar icin oldugunu,
Fakat yasaminda sadece kallesler icin
Var oldugunu düsündüm biran...
Cogumuzun benligini kaybettigini,
Sadece birseyleri kanitlamak icin yasadigini farkettim.
Belki bende onlardandim...
Aslinda sevgi ve askin artik kalmadigini
Insanlarin sadece onlara inanmak istedigini anladim
Herseye alisabilecegimi biliyordum
Fakat bunu kabullenmeyi hic dusunmemistim
Kücük bir cocugun güldügü gibi,
Icten gülebilecegimden emin degilim
Ve onun kadar mutlu olabilecegimde de
Insanlarini kavradim artik Dünya nin
Iyilerin kötüler arasinda kayboldugu bir topluluk
Ve saflarin artik yok oldugu...
(18,01,06 / saat:18:47)
Tugba CaliskanKayıt Tarihi : 12.1.2007 13:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gözyaslarimla yazdigim, siirlerimin arasinda en cok begendigim bir siir. Hikayesi karisik cok sevdigim bir kuzenimle, yedigimiz ictigimiz ayri gitmezken iyi bir tartismadan sonra yazmistim
cok agir.cok derin,cok karamsar...Belki ruhun derinliklerinden cikarip koyuyor kaleminin ucuna kelimelerini..ama o derinliklerde birakmayarak siirine iyilik etsee sana yazik ediyor.
Anlatim bozukluklarini söylemeden edemeyecegim.Manadar olan cümlelerden olusan siirinde derin bir keder var. ama bu kederli havadaki anlatim bozukluklari göze carpmamazlik yapmiyor.siyah bulutlar yanlislari karartmiyor.Betimlemelerin cok sert......
evet belki her günesten sonra karanlik geliyor ama her karanlika aydinlatilabiliyor.Her gecenin sabahi vardir.Umaimo aydinlik ruhunuda aydinlatir............
o kadar karamsar olmayın
TÜM YORUMLAR (5)