Yıl iki bin otuz beş
Günler geçti.
Aylar ayları kovaladı,
Yıllar yılları.
Ayna karşımda,
Saçlarımdaki karlara bakıyorum.
Karlar!
Vücudu örten bir yorgan gibi,
Örtmüş başımı.
Ya içindeki tek tük siyah saçlar.
Gençliğimi hatırlatıyorlar bana.
Bakamıyorum artık aynalara.
Anladım yaşım son baharda.
Hatırlamıyorum,
Ne zaman yaşadım yazı.
Daha dün mevsim ilkbahardı.
Yoksa rüyadamıyım söyle,
Nedir bu dilinden düşürmediğin,
Hazan yaprakları,
Hatıralarımın ozanı.
Hatıralar!
Zamanın dili.
Yalan da olsa al götür,
İlkbahara beni.
Bir daha göreyim,
Farkında olmadan geçirdiğim,
O güzel mevsimi,
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 10:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ergül Sırkıntı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/21/anladim-107.jpg)
eyvah diyoruz, eyvah.
Ama geriye dönüş imkansız.
Ne güzel msralar.
Elinize sağlık sayın Ergül Sırkıntı.
TÜM YORUMLAR (29)