Ne zormuş,
Anlatılacak o kadar çok şey varken susmak,
Duygularla yaşanacakları mantığa vurmak.
Şimdi daha çok kahroluyorum, nedenide hasretin,
Belki sende anlıyorsun,elden ne gelir,neyleyim.
Karlı dağda açan bir gül gibi zamansızsın,
Çaresiz bir başa kalmışım. Vay!
Uzaksın kaf dağı gibi tenime,
Yakınsın ir nefes gibi gönlüme.
Okullu aşıklar gibi acemice,
Savaş gazileri gibi yorgunum.
Sen yakan ateş ben,yanar kor oldum.
Güzellikleri paylaşmayı düşlerken,
Bak coşmadan, duruldum.
Ben yağmura hasret toprak gibi paramparça,
Sen çınar ol, yaprakların dört mevsim yeşersin.
Umutsızda olsa konmuş gönül kuşum dalına,
İster tutar hayat verir,
İstersen yokluğuna gömersin.
Ysuf KAYMAK
Kayıt Tarihi : 29.5.2007 16:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Kaymak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/29/anla-ne-olur-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!