Anla İstanbul Şiiri - Murat Yaramaz

Gemiler yürüdü o gün karadan
Kavuştuk nihâyet tanla İstanbul
Şımardık geçince yıllar aradan
Övündük verdiğin şanla İstanbul

Târih bilmese de daha netini
Görmez insan kendi ihânetini
Fatih'in emsalsiz emânetini
Değiş-tokuş ettik canla İstanbul

Bıraktık Türkçe'yi câhilimize
Dört elle sarıldık bu dilimize
''Siz'' derken önceden sevgilimize
Kırdık gururunu ''lan''la İstanbul

Göğsünde şeytanlar gülüşsün diye
Zebâniler seni bölüşsün diye
Adın cehenneme dönüşsün diye
Buladık her yanı kanla İstanbul

Olmadık seninle hiç aynı safta
Öfke elimizde merhamet rafta
Hâlini hatrını sorardık lafta
Sevgimiz yalanmış anla İstanbul.