Anla Halimi Annem Şiiri - Hanife Duman

yine duygular yakıyor
yüreğimi annem
he yer kapı duvar
nereye kaçsam
hepsi yüzüme çarpar
neye baksam
derdime dert
katar
dört duvar var
dar ve karanlık
loş bir ışık
duvarları saran
sarmaşık
duygular
dersen
karmakarışık
sönüyor gözümde
hayat denen
son ışık
yaşıyorum
ölüme beş kala
yürüyorsam
düşe kalka
anla annem
halimi sen anla
güldürmeyince
güdürmüyor
yalan dünya
dışarda güneşli bir hava
insanlar cıvıl cıvıl
dolaşıyor yollarda
sevgililer
sevdiğinin kolunda
gidiyorlar işte
bu hayat yolunda..