ANLA HA
Konuşamasam da sana
İşaret verdim, anla ha!
“Ne var? ” diye sorma bana
İşaret verdim, anla ha!
Gözüne baktım olmadı
Peşinden çıktım olmadı
Notlar bıraktım olmadı
İşaret verdim, anla ha!
Sen “ak” dedin bense kara
Maydanozdum yoğa vara
Ümitlenmiştim bir ara
İşaret verdim, anla ha!
Okumak değildi derdim
Sen için gelip giderdim
“Elbet bir gün anlar” derdim
İşaret verdim, anla ha!
Neden anlamazsın, niçin?
Yaktın beni için için
Sevdiğimi bilmen için
İşaret verdim, anla ha!
28/04/2016 – 10:30
Halil ManuşKayıt Tarihi : 30.4.2016 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Olay Urfa'da bir lisede geçmektedir. Arka sıralarda oturan genç öndeki kız vurgundur. Kendini göstermek adına olmadık işler yapar. En sonunda kağıtları buruşturup kızın saçlarına atar. İlk sefer kız döner "Ne var" der. Delikanlı bir şey yok diye işaret eder. Bu hareket bir kaç sefer tekrarlanınca kız dayanamaz patlar "Ne Vaaaar" O zaman delikanlı meramını şu sözle anlatacağını zanneder " Anla Ha"

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!