Kalmak! yıldızların uzağın da
Kaybolmak yılların tutkusun da
Güle inanır gibi küf tutmak!
Hasret penceresinin uykusuz perdesin de
Gözlerinin en kuytu karanlığın da
Ara ara bulabilirsen bul beni
Bir serçe kuşu mu gördün titreyen
İşte orda ara
Orda bul beni
Gül bahçelerine bak
Kırmızıları seyran eyle
Bahçenin kışının ellerine bak!
Kanadını kırmışlar bülbülün
Titriyor, üşüyor
İşte orda ara beni
Sorabilirsen bülbüle sor beni!
Öylemi bülbülde kırgın, benim gibi
Eylüle ekime
Son bahar kırmış gülünün dalarını
Geceler soldurmuş yapraklarını
Bülbül söz verememiş,
Vefalı gül söz vermiş bir daha ki eylüle
Dualarını dinleyen kış gülmüş
Dinle bülbülü
Onu anla.
Kayıt Tarihi : 17.6.2002 01:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/06/17/anla-beni-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!