Anla Beni Şiiri - Ümit Göker

Bu gece daha bir sessiz, daha bir karanlık,
Yokluğunun ortasındayım
Gözlerim, hep istediğim hiç yaşamadığım anlarda
Asılı şimdi..
Ektiğim sevda tohumları yeşermedi
Sevgim yarım, bestelerim yarım, ben yarım,
Ömrümün en kurak mevsimi şimdi
Boğazımda düğüm,
Gözümde sağanakların habercisi ilk damla
Ağlamak istemiyorum
Biliyorum ki içimdeki yangın, büyür sağanaklarda
Üşüyorum, ellerimi tut
Tenin değmeden tenime, aşkını hissettir bana
Gözlerindeki ateş, yaksın bedenimi
Özledim Gülüm, diyen sesin
Yüreğime ulaştırsın, mutluluğun resmini
Hala silik yüzün, hala yabancı sesin
Hala yabancısın bana
Yaralıyım, kanadıkça kanıyorum
Bir nefes kadar yakın, bin nefes kadar uzaksın
Bir yanım buz tutmuş, bir yanım ateş
Bu yaşadığım ne, özlediğim ne, istediğim ne
Sen, bende kaybolmak,
Dünyadan kopup, yıldızlara sığınmak istiyorsun
Bense, korkuyorum kaybetmekten seni
Ey sevgili, hissedemiyor musun sevgimi
Neler düşlediğimi, neler yaşamak istediğimi
Göremiyor musun sevdamın gerçek rengini
Aslıyla Kerem ya da Leyla ile Mecnun
O eski aşklar yok biliyorum
Ben hayatında bir anlık değil, bir heves değil
Sonsuz sevdan olmak istiyorum
Anla artık, anla beni
Aşksızım, sensizim, üşüyorum...