Ben; kocaman ormanda,
Ufacık bir ağaçtım.
Köklerimi söktüm önce;
Sonra senden kaçtım...
Daha yeni doğmuştum,
Hemen birden solamazdım.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
bir vazgeçiş değil sanırım bu...bu bir fedakarlık mı?gerçeği görmek mi?yalandan kaçış mı?kutlarım..şirin bir şiir..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta