Anla Beni… Şiiri - Dündar Sansur

Nasıl anlatılır bu hal sana?
Nasıl da anlamsızlaşır yokluğunda anlamlar,

Nasıl anlarsın anlamına anlam kattığım sensizliği?
Nasıl anlarsın sana kilitlenen melankolik sendeki beni?

Nasıl anlarsın sürgünlere dönüşen mülteci ezikliğimi?
Nasıl anlarsın nefesinden yoksun yetim yanımı?

Nasıl anlarsın matemlerin göğsümdeki çığ vahametini?
Ya yangınlarımı kor kor olup cehennem ateşlerinde,
Gülüşünün hayalinde tekrar dirilmemi nasıl anlarsın?

Ya çorak coğrafyamda kıraç tenimin kan-ter halini,
Sınırlı olmayan zamanlarda çilelerde derlediğim gülizarı,
Nasıl anlarsın sevgine sevdana ekilen uçurum çiçeklerini

Nasıl anlatılır bu hal sana?
Anlar mısın zindan boşluğuna düşen düşlerimdeki seni?
Anlar mısın hasret yüklediğim yüklemlerin sessiz çığlığını

Anlar mısın düşleyenin düşünde ansızın düşüşünü?
Anlar mısın kıyısında yaşamın gözlerine diktiğim
bekleyişlerimi?
Anlar mısın bedenimin karanlıklarla kanlı bıçaklı
kavgasını?
Anlar mısın gecelerin koynunda zülüflerine beslediğim
nefeslerimi?

Anlar mısın tarumar hülyaların endamına dönük
susamışlığını?
Ve anlar mısın içsel arzularda özlemlerimin çırılçıplak
senli düşlerini?
Ötesinde aradığım sendeki bîgam beni...

Nasıl anlatılır bu hal sana bilmem ki?
Anlayabilir misin hüznün yokluğuna boyanan sarı rengini
Anlayabilir misin çözümsüz yalnızlıklara duldasız dalıp
gittiğimi?

Anlayabilir misin karabasanların çelik pençesinde gerilen
yüreğimi?

Anlayabilir misin med-cezirlerde sana çırpınan senli
hislerimi?
Anlayabilir misin türkülerin sessiz haykırışını,
şiirlerin tutkun çığlıklarını?
Anlayabilir misin Anka kuşunun güneşe olan
sevdasındaki ölümcül tutkusunu?

Anlayabilir misin sensizliğin sol yanımdaki hançer
yaralarının derinliğini?
Varsıl demlerimde hangi bilinmezleri yoklaştırdığımı
anlayabilir misin?
Esaretim,
özgürlüğüm,
tutsaklığım,
sonum,
sonsuzluğum
hadi anlat gülüm...
Seni, sözcüklere sığdıramamanın sancılarını yaşarım