Ankaraya En Çok Yakışan Mevsim

Toprağı sonsuz ağaçlarla bezenen
Yüzü kışa dönük bir sonbaharın ikindisinde
Bakışlarında heyecansız gülümsemeler
Benim elimde duman duman sigaram

Deniz yok bizim kentimizde
Belki bu sebeptendir kir tutmamız
Olsun göğe uzanan ağaçları düşün
Hem kar beyazdır ve gelmesi yakın kışın

Demli bir çay çeker bu sarı hüznü
Birde dallara konan serçelerin sessizliği
Ezelden dertlimidir ben gibi bilinmez
Hadi kuşları düşün, sonsuzluğu hatırlatır

İşte Ankara ‘ya en çok yakışan mevsimdeyiz
Kimselerin gülmediği saçma bir resimdeyiz
Serçelerin hüznünde, karların üstündeyiz
Dünya bize dönüyor, biz ona yüz çevirmekteyiz