Sekiz aydır görmez oldum yüzünü,
Hasretin bağrımı yaktı Ankara’m..
Toprağınla yoğurmuşum özümü,
Bu özüm, özüne kurban Ankara’m..
Havası çok pismiş, öyle diyorlar..
Seni yerden yere hep vuruyorlar,
İnan ki seni hiç tanımıyorlar,
Ben tanıyorum ya, yeter Ankara’m..
Neyleyim sahili, engin denizi,
Anadolulumun buğday benizi,
Kale’nin herkese yeter haşmeti,
Gururlu tarihin ölmez Ankara’m..
Yeşil buğday olur sende baharlar,
Sarı altın olur, otlar, arpalar,
Hayat bu! .. Belki de biraz hırpalar,
Ezemezler beni korkma Ankara’m..
Anadolu nun has mayası sende,
Çelikten irade, din, iman sende,
Toz mu kondururum hiç kimselere,
Ayrılık çok acı inan Ankara’m..
Tertemiz çarşılar, geniş caddeler,
Gençlik parkındadır eğlenen gençler,
Uzanır mızrakça hoş minareler,
Saygı, sevgi sende inan Ankara’m..
Toplusun, derlisin bir çiçek gibi,
Büyük çığır açmış sende sanayi,
Bilmeyen okuma-yazma yok gibi,
Kültürüne hayran bu can Ankara’m..
En büyük sevgisi sende güzelin,
Mazisi çok derin, ezel-ebedin,
Bıkmam usanmam hiç seni özlerim,
Özlemler diyarı oldun Ankara’m..
Sinemde kaynıyor en derin yâre,
Senin uğruna biz geldik askere,
Nazar değsin sana kem bakan göze,
Sevgiler yoğrulmuş sana Ankara’m..
Yayılmışsın Anadolu bağrına,
Sana ne derseler gitmez ağırına,
Kaza an ilçelere, köyler kaza ya,
Zincir gibi bağlanmışsın Ankara’m..
Her tarafın geniş yeşilliğin çok,
Herkes kıra çıkar, piknik yerin çok,
Yolculuk sonlanır inan ki pek çok,
Türkiye’min kalbi sensin Ankara’m..
Kocatepe dendir, imanın sesi,
Hacı Bayramdadır mümin in kalbi,
Sarmalar etrafın her yerin cami,
Gönüller hep sende coşar Ankara’m..
Bir çile dergâhı taşra bölgesi,
Mahalle, mahalle ve her bir semti,
Güzel olmak için yarışır kendi,
Ankaralı başka insan Ankara’m..
Parklarında hep dilberler gezerler,
Bin bir cilve yapıp naz ederler,
Bazen neşe verir, bazen üzerler,
Onlara sen uyma yeter Ankara’m..
Necati der yetsin artık satırlar,
Mazide kalır hep, tatlı anılar,
Gün gelir bu garip sana da uğrar,
Dört gözle bekler mi beni Ankara’m..
29.06.1982
Necati ŞİMŞEK
Sağmalcılar/İstanbul
(Bülbülü altın kafese koymuşlar, AH VATANIM,
Necati’yi İstanbul’a koymuşlar, AH ANKARAM! … Demiş…)
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
29/06/1982 Tarihinde askerlik yaptığım sırada yazılmış bir şiirdir… İstanbul dan Ankara o zaman öyle görünmüş bana…
![Necati Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/07/ankaram-9.jpg)
Doğup, büyüdüğüm güzel ANKARAM. Kaleminizden ne de güzel resmedilmiş. Şimdi daha da güzel.
Kutlarım bu güzel şiir için.
TÜM YORUMLAR (1)