ANKARA ŞİİRLERİ

Gülleri sevdim kokuları sendendir diye
Denizi sevdim dalgası gözlerindir diye
Güneşle yandım sıcaklığı sevgindir diye
Ay ışığını sevdim yüzünde, gönül diye
Ankara,01 Nisan 2002
..

Yine bir grup vakti
Yine Ankara güneşsiz aydınlıkda
Ne gece gibi karanlık
Ne de gündüz gibi güneşli
Filizlenen ağaçlar da olmasa
İnsan orta yerinden çatlayacak
13.4.2005/Halay Sadi
..

Bakınca pencereden gökyüzüne
Güneşi
Aynı anda gördüğümüzü bilir
Sevinirim
Pencereden bakmasını bilmek gerek.

(14.02.2004 Ankara)
..

“Bulunmaz Hint kumaşı”
Dediler senin için
Kumaş iyi olunca
“Beceri terziye kalır” bilirsin
Bulunmaz Hint kumaşım
Ben en usta
En becerikliyim oysa
..

Dışarda öyle bir yağmur yağıyorki
bildiğin gibi değil sevgilim
sevdasını bile ıslatıyor insanın
sevda ıslandıkça büyüyor
ve bu deli yağmur hiç dinmiyor

ankara-2001
..

Resimden önce iki yabancı,
Çekilirken hayatımızın aşkı,
Ondan sonra ise nefretin sebebiydik,
Tanrım ne büyük çelişkiydi yaşananlar?

(17 Kasım-30 Mayıs 2002 Bilkent/Ankara)
..

Ağladım.
Sabaha kadar
değil
Sen dönünceye
kadar.

05.06.1995
..

Ah o kokun,
Var ya
En güzeline
Değişmem
Çiçeğin...
26.05.1995
ANKARA
..

Sana aşkımın itirafı,
Hem doğumum olacak,
Ve de ölümüm.

16.04.00
ANKARA
..

Sana yazdığım şiirleri okuduğunda
Ben ve aşkın,
gitmiş olacağız şehrinden...

09.04.00
ANKARA
..