Ankara Yolculuğum Şiiri - Ömer Tavukçu

Saat yine 12'yi vurdu, gece yarısında
Attım kendimi dışarı, yürüyorum
Yollar bomboş, kimseler yok,
Oysa herkezi kaldırmak geliyor içimden,
Geçtiğim yoldaki insanlara hayıkırmak geliyor içimden,
Senin yanına gittiğimi herkez bilsin istiyorum...

Aslında mesafe çokta uzak sayılmaz
Karşıdan bakıldığında net şekilde görünüyor
Tren Garı, duyabiliyorum az da olsa
Hareket etmek üzere olan Mavi Treni..
Gardayım..
Daha çok var pamukkale expresine..
Beklemek o kadar zor ki geçmeyi bilmeyen dakikalarda..

Sonunda yanında olacaksam, eminim değer beklemeye,
İçimden söylenmiyor değilim makiniste,danışmana
Biraz daha acele etseler olmaz mı?
Beni bir an önce götürseler Ankara'ya..
En kısa zamanda yanında olmak,
Sana dokunmak, sana sarılmak istiyorum
Acaba bana çok mu görürler bunları;
Bu Ankara Yolculuğumda...