Karakış geldi karakış. Gene n’apacağız!
Gene’likler mi, gene; Yalnız, hiçekilmez.
Ancak ya bağırırız, sesimizi duyurmaya erkin
Ya da sokakta güler, umursamaz oynarlar.
Olmayacak mı arası, sonsuzlukta bir başkayer?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta