Ankara'ya Giderken Beni de Al Yanına

Tek başıma korkarım, beni de al yanına,
Uslu çocuklar gibi, tutarım her sözünü,
Zor durumda kalırsan, can katarım canına,
Yalnız gitme Ankara’ya, beni de al yanına.

Karanlıkta kalırsan, ışık olur gözlerim,
Bedenin yorulunca, yastık olur dizlerim,
Ruhunu dinlendiren, müzik olur sözlerim,
Yalnız gitme Ankara’ya, beni de al yanına.

Oralar pek soğuktur, üşümesin ellerin,
Rüzgârları sert eser, dağılmasın tellerin,
Dudaklar arasında, lâl olmasın dillerin,
Yalnız gitme Ankara’ya, beni de al yanına.

Kalbinde bir yer ayır, kimselere gösterme,
Özlemimi depreştirip, hazan yeli estirme,
Yaralı bir kuş gibiyim, şu gönlümü küstürme,
Yalnız gitme Ankara’ya, beni de al yanına.

Seni yalnız bırakmam, tutarım kollarından,
Ayağına taş değdirmem, atarım yollarından,
Tâ beynine girerim, anlarım hallarından,
Yalnız gitme Ankara’ya, beni de al yanına.

Buralarda tek başıma, sensiz kalmam imkânsız,
Kesilir damarlarım, yaşanır mı hiç kansız,
Karanlıklar boğar beni, nasıl dururum tansız,
Yalnız gitme Ankara’ya, beni de al yanına.

Ali KILIÇ-OSMANİYE
13NİSAN2012