Bir kent allar pullardı seni,
Bir sen boyardın hergün yeniden onu.....
En bilinmedik adam olurdun Ankara'da...
Ankara, hiç yaşanmamış kendini bulurdu sende...
Kaybolurdum her saat,
Bir sede.....
Bir Ankara'da....
Bir Bolero çalardın sessizden
Ravel, atlar gelirdi Kurtuluş'a....
Şehrazat kimin umrunda! ! !
Bir çatıkatına gömülürdü
Notalardan geriye ne kalırsa.....
En kalınından bir yağmur tuttuturdu sokaklar....
Kasımın en ortası; en karanlığı akşamların...
Sen, Yeni Sahne'de son oyun olurdun....
Akşamları saat 20:00 de....
'Mavi karanfilli bir adam, beklemede.....'
Kaç kere kıskandı Sakarya beni
Ütopya, ütopyalıktan kurtuldu,
Rüya, rüya olmaktan....
Bir baksan Madam Eleni'ydim, bir baksan Fatima....
Kah kokladım nergisleri, kah savaştım inadına....
Ama bilirsin,
Ben en çok kızılderili olmayı sevdim....
Şimdi ne vakit gözlerimi kapatsam,
Bir hayal çağırıyor beni.....
Başkaydı sokaklar,
Başkaydı kent,
Sen, bambaşkaydın.....
Hiç bilmediğim, hiç tanımadığım gibi....
Bir kent allar pullardı seni,
Bir sen boyardın hergün yeniden onu.....
Kaybolurdum her saat,
Bir sede.....
Bir Ankara'da....
Kayıt Tarihi : 22.3.2009 01:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!