Sen ne kadar uzak olsan da bana
Ben hep yakındım sana
Uzayan caddelerinde yürüdüm
Gecelerinde ağladım, duymadın
O hüzün dolu saatler içinde
Şarkılar söyledim,türküler söyledim
O soğuk yükseltilerinle
Kızılay da kalabalıklarınla
Seni yaşadım anlamadın
Sokaklarında yatan çocuklar
Uzayıp giden dolmuş kuyruklarında
Soğuktan elleri donanlar
Cadde başlarında dilenler
Çöpleri karıştıran kediler
Soğuktan donan kuşlar oldu
Aldırmadın büyüdün sen
Apartman gölgelerinde dinlenir oldum
O eski çınar ağaçlarını özleyerek
O yapay bahçelerindeki suni çiçeklerinle mi
O zoraki söyleyen, zoraki şakıyan bülbüllerinle mi
Anlatmalıyım şimdi seni Ankara…
1998
Muhammet AkmanKayıt Tarihi : 5.1.2005 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!