Nasıl bir acı Allah'ım bakamıyorum
Karnındaki çizikleri beynimden atamıyorum
Sabaha kadar inledin kendimi tutamıyorum
Öyle asıl bir insansın kii üzmemek içinde soramıyorum
Eşin Emine hissetti son anlarını
Eve gitmedi bekledi hep yanını
Hissettirmiyordun hiç bir acı tarafını
İçin sarmıştı hastalık şişirmişti karnını
Eşin hastane içinde başkalarına moral verirdi
Senin yok olacağını hissetmesi kalbini adeta ezdi
Bağırdı çağırdı biliyordu herşey biçareydi
Nitekim sabaha kadar bir umuttur diye bekledi
Dünya yıkıldı heryer onun için virane
Ankara Tıp'ın içinde çığlık çığlığa yoktu çare
Yinede parçaladı o sabahı sesiyle herşey bahane
Mehmet Hanefi komşum çok çektin yardımcın olsun sahabe
28.12.2007
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 11.1.2008 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Komşumun o sabah vefatı üzerine eşinin çığlıklarını duymam üzerine yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!