Yazık bu acemi doktor adaylarına
Hergün bir kaç hasta kaybediyorlar
Onlarda insan bunu biliyor ve bekliyorlar
Adeta insan kalbine ölümün soğukluğunu
Sevginin yok oluşunu öğreniyor bunlar
İnsan değiller rahatlaşmış yürekleri
Taşlaşmış bunların meslekleri icabı ruhları
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta