Yazık bu acemi doktor adaylarına
Hergün bir kaç hasta kaybediyorlar
Onlarda insan bunu biliyor ve bekliyorlar
Adeta insan kalbine ölümün soğukluğunu
Sevginin yok oluşunu öğreniyor bunlar
İnsan değiller rahatlaşmış yürekleri
Taşlaşmış bunların meslekleri icabı ruhları
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta