Şimdi bu satırları
Bir kış gecesi Ankara tıp fakültesi hastahanesinin
İki yüz yirmi bir nolu odasından yazıyorum
Umutların yıkılmış insanların olduğu yerde
Saatlerin dolmasını bekliyor hastalar
İçinde bunların acılarını dindirmek isteyen
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta