Şimdi bu satırları
Bir kış gecesi Ankara tıp fakültesi hastahanesinin
İki yüz yirmi bir nolu odasından yazıyorum
Umutların yıkılmış insanların olduğu yerde
Saatlerin dolmasını bekliyor hastalar
İçinde bunların acılarını dindirmek isteyen
Saat'aralıkları ile ilaç ve ağrı kesici veren hemşireler
Üç öğün yemek veren aşçıların umurunda değil hastalar
Onlar görevlerini yapıyorlar.
Sabahın ilk ışıklarında temizlik işçileri geliyor
Atık çöpleri,siyah poşetlere boşaltıp,paspas atıyorlar her gün
Doktor adayları nöbet tutuyor.
Nöbetçi kalan bir doktor,son anlarında koşuyorlar hasta yanına
Bir iki saniye daha yaşamlarını uzattıklarını zannediyorlar hastaların
Burası Ankara tıp fakulte hastahanesi
umutların aranıp yok olduğu yer
08.02.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 8.2.2008 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hastaneyi ve anılarımı hatırladım,devam edecek
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!