Ankara Sürgünü Şiiri - Abdullah Çağrı Elgün

ANKARA SÜRGÜNÜ

Bir Ankara sürgünü, sürgünler sürgünüyüm,
Ankara sokakların gezerim vurgunuyum.
Halin nedir, soran yok; derde derman veren yok,
On bir yıl Ankara’da, Ankara sürgünüyüm,.

Derdi derde katladım, çok çileler atladım,
Gün oldu devran döndü, zaman zaman patladım.
Görmediğim kalmadı, arzularım olmadı,
Ankara sokakları, caddeleri katladım.

Meclisi adımladım, vekilleri kolladım,
Belki bir yol bulunur, dosta selam yolladım.
Her birinden olumsuz, nağme geldi hediye,
Ankara kazanına, kepçe attım salladım.

Dertle ağardı başım, zehroldu ekmek aşım.
Gurbet sancılarında, ağrıdı çokça başım.
Gündüz gece yoruldum, sabır dedim, duruldum.
Ankara çıkmazında, atmışa geldi yaşım.

Bir Ankara sürgünü sürgünler sürgünüyüm,
Ankara sokakların, gezerim, vurgunuyum.
Halin nedir, soran yok; derde derman veren yok,
Yedi yıl Ankara’da, Ankara sürgünüyüm.
9 Haziran 2013, Ankara/Çankaya