Ankara Özlemi Şiiri - Neşe Yücel

Otel odasındaki puslu koridorda uzanan odanda
Ve güneşli bir Ankara sabahındasın.
Başka bir şehirdesin,Başkent’ de sin.
Başka bir sokakta yürüyorsun şimdi...

Şu an sana bakan başka insanlar var.. benimle yaşamayan.
Kaldırımlarda ayak seslerin yok buralarda.
Yürüdüğün......Ağaçlıklı yol ve kokusuyla seni andık....bu gün...
Körfez vapuru seni bekledi bu sabah, oysa bilmiyordu Ankara’ da olduğunu.

Pasaporta gitmek gelmedi hiç içimden.. denize bakmak.....
İzlerini aradım....
Sensiz nasıl geçecek bu günler.....! !
Oysa şimdi seninle olan bir yer var.
Kıskanıyorum o kenti...Başkenti.

Ağız dolusu küfür atmak istiyorum sensizliğe ve kadere....
Bir o kadar da sarılmak istiyorum bu hayata..........
Çünkü sen varsın,...
Varsın Ankara’ da olasın...

Kalbimde ve kirpiklerimdeki güneşsin...
Körfez vapurundan gelen.
Karşı da,..Bostanlı da oturan mühür gözlü aşkımsın.
Şimdi Ankara dasın...
Kıskanıyorum o kenti Başkenti....