Ankara’nın Karlı Sokakları

Ankara’nın karlı sokaklarında kaldım bir başıma
Yıllar boyu senin hasretinle tutuştum
Ben seni bekledim seneler boyunca
Şimdi sen beni bekliyorsun boylu boyunca.

Beraber gezintiye çıkardık Ankara sokaklarında
Hatırlar mısın, ben hep üşürdüm sen mantonu verirdin
Belki de bahaneydi, o mantoda senin kokunu hissederdim
Şimdi sen üşüyorsundur karın altında
Bitanem yine kış kapıya dayandı
Yine özlemin yüreğimde
Gözyaşlarım aktı akacak yine.
Ne karlara bakabiliyorum, ne de o sokaklara şimdi
Sensiz kaldı yüreğim, bilsen ne haldeyim
Kışlar kapıya dayandı, bîçareyim.

Sensiz bir sene daha sona erdi
Kalbime hüznünü bırakıp gittin.
Ne hayallerimiz vardı seninle
80 yaştı hani aşkım, hani 80 yıl kahrımı çekecektin?
Var mıydı sekiz ayda çekip gitmek?
Destanlar yazılacaktı aşkımıza
Tarihe yazılan en büyük aşk biz olacaktık.
Oysa bak yazılar senin mezar taşına yazıldı, benim de kaderime
Boynum bükük kaldı güzel gözlüm, ağlıyorum halime.

Hayallerimizi ve umutlarımızı seninle birlikte karanlığa gömdüm
Ne kadar sürecek bu acı, ne zaman bitecek bilmiyorum.
Bitanem üşüyor musun, karlar yağıyor üzerine
Beni hiç düşünme
Bakabilirim başımın çaresine elbette
Seni hiç unutamam
Kimseyi senin yerine koyamam
Korkarım, karlara ayak basamam
Bu deli yüreği asla avutamam
Ölürüm, sensiz daha fazla yaşayamam…